ՈՒ՞ր է, մա՛հ, քո հաղ­թու­թյու­նը, ո՞ւր է, գե­րեզ­մա՛ն, քո խայ­թո­ցը (Ա Կորնթ. 15; 56) Ի՞նչ է Մա­հը: Որ­տե­ղի՞ց այն ի հայտ ե­կավ: Ո­րոնք են նրա դրսևոր­ման կեր­պե­րը և սահ­ման­նե­րը:

Այ­սօր «քրիս­տո­նյա» և «քրիս­տո­նեու­թյուն» բա­ռերն ըն­դա­մե­նը բա­ռեր են մարդ­կու­թյան բա­ռա­պա­շա­րում և օ­րե­ցօր ա­վե­լի ու ա­վե­լի բա­ցա­սա­կան շեշ­տադր­վող բա­ռեր, քրիս­տո­նյա­նե­րը և քրիս­տո­նեու­թյու­նը` իբրև ի­րա­կա­նու­թյուն, թյու­րըմբ­ռն­վում են կամ մերժ­վում: Զար­մա­նա­լիո­րեն այդ­պես էր նաև քրիս­տո­նեու­թյան ար­շա­լույ­սին և ա­ռա­ջին քրիս­տո­նյա­նե­րի մկր­տու­թյան պա­հին:

Որ­դ­յա՛կ, զո­րա­վի՛գ ե­ղիր քո հո­րը ծե­րու­թ­յան ժա­մա­նակ և նրան մի՛ տրտ­մեց­րու իր կյան­քի ըն­թաց­քում։ Եվ ե­թե պա­կա­սի նրա խել­քը, նե­րի՛ր նրան, մի՛ ա­նար­գիր նրան քո ամ­բողջ ու­ժով։

Մենք այս աշ­խար­հի զո­րա­վոր­ներն ենք, Որ Լույսդ ենք բաշ­խում. Ա­փե­րում պա­հած մխի­թա­րու­թ­յամբ` Ցո­ղում այն սի­րով` կույ­րի, տկա­րի, հի­վան­դի վրա...

Ան­հո­գի ու ա­նաստ­ված հա­սա­րա­կու­թյուն ենք դար­ձել։ Ոչ մի խոսք ար­ժեք չու­նի, ոչ մե­կի խոս­քը հա­վատ չի ներ­շն­չում։ Բո­լորս մեկ կաթ­սա­յի մեջ ենք, բայց ա­մեն մե­կին թվում է, թե ի­րեն է տր­ված ա­սե­լու միակ ճշ­մար­տու­թյու­նը։

Աշ­խար­հը տեն­դա­գին ո­րո­նում­նե­րի մեջ է` ով­քե՞ր են ե­ղել զրո­յա­կան հի­վանդ­նե­րը, ո­րոնց մի­ջո­ցով տա­րած­վել է կո­րո­նա­վի­րու­սը: Կա­րե­լի՞ է հարց­նել` վասն ո­րու՞ են այդ­պես տեն­դի մեջ հայ­տն­վել:

Ի՞նչ հո­գով ենք մենք ա­ղոթ­քի կանգ­նում Աստ­ծո առջև, ի՞նչ կեց­վածք ու­նենք այդ պա­հին, ի՞նչ ենք վկա­յում մեր ան­ձի և ու­րիշ­նե­րի մա­սին, ինչ­պե՞ս կա­րող է այն­պես պա­տա­հել, որ մեկ ակն­թար­թում ի չիք դառ­նան մեր թվա­ցյալ ար­ժա­նիք­նե­րը, ո­րոնց վրա հույս էինք դրել. ա­հա այն հար­ցադ­րում­նե­րը, ո­րոնց պա­տաս­խա­նում է Հի­սու­սի կող­մից պատմ­ված «Փա­րի­սե­ցին և մաք­սա­վո­րը» ա­ռա­կը:

ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի կող­մից ՀՀ հան­րա­յին խոր­հր­դի նա­խա­գահ նշա­նակ­ված Ստյո­պա Սա­ֆա­րյա­նը, News.am-ին Ա­մե­նայն Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սի պա­տաս­խա­նի հա­մա­տեքս­տից կտր­ված մեկ­նա­բա­նու­թյամբ ա­ղա­վա­ղե­լով ի­րա­կա­նու­թյու­նը, այ­լա­փո­խե­լով կամ նեն­գա­փո­խե­լով Կա­թո­ղի­կո­սի կո­չի բո­վան­դա­կու­թյու­նը, Fa­ce­book-յան իր է­ջում Հա­յաս­տա­նյայց Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղե­ցու հոգևոր ա­ռաջ­նոր­դի` Ա­մե­նայն Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սի և հենց Հա­յաս­տա­նյայց Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղե­ցու նկատ­մամբ օ­րերս հրա­պա­րա­կել է հետևյալ հե­րյու­րան­քը, ի­րա­կա­նու­թյա­նը չհա­մա­պա­տաս­խա­նող վար­կա­բե­կիչ գրա­ռու­մը.

Դու Խա­չին գամ­ված ա­ղեր­սում էիր. -Նե­րի՛ր նրանց, Հա՛յր, քան­զի չգի­տեն, թե ինչ են ա­նում:

Լսե­ցե՛ք ինձ` ձեր հո­րը, որ­դի­նե՛ր, և ա­րե՛ք այն­պես, որ­պես­զի փրկ­վեք. քան­զի Տե­րը փա­ռա­վո­րում է հորն իր զա­վակ­նե­րի նկատ­մամբ և հաս­տա­տում մոր ի­րա­վունք­նե­րը որ­դի­նե­րի վրա։